شب چهارشنبه 11 آبان از طریق سیستم آمارگیر وبلاگ متوجه شدم عده ای از بازدیدکنندگان وبلاگ
به صفحه ای خاص رجوع میکنند.
و اکثر این ارجاع ها از طریق گوگل و با جستجوی عبارت "دانلود آهنگ شانه پوران" بود
برای یافتن دلیل، در زیر همان مطلبی که در آذرماه سال 88 با عنوان ترانه های ماندگار بانو پوران
نوشته بودم، مطلبی نوشتم و طی آن از بازدیدکننگان این صفحه خواستم دلیل رجوع به این ترانه رو
ذکر کنند (ترانه ی شانه بانو پوران، بر گیسویت ای جان، کمتر زن شانه . . .)
عده ای از ایشان لطف کرده و دلیلش را ذکر کردند
تمام دلایل همسان بود
شب 11 آبان در برنامه ی آکادمی موسیقی گوگوش
یکی از هنرجویان ترانه ی شانه رو بازخوانی کرده بود
و عده ی زیادی از بینندگان این برنامه
خواهان آن شده بودند که این ترانه رو با صدای پوران بشنوند.
خب این اتفاق خجسته ای بود.
به هر حال چیزی باعث شده که عده ی زیادی از مردم
در یک زمان خاص به گنجینه ی موسیقی ایرانی رجوع کنند
و بدنبال اصل ترانه ای باشند که کسی دیگر در جایی سروده.
با خود گفتم چه خوب
پنج شنبه سعی کردم برنامه ی آکادمی گوگوش را ببینم
پیش از این گهگاه جسته و گریخته بر حسب اتفاق نیم نگاهی به این برنامه انداخته بودم
و تقریبا میدانستم اوضاع از چه قرار است.
برنامه را دیدم و صدای شخصی که ترانه ی شانه پوران را بازخوانی کرده بود شنیدم
بهتر از سایرین خواند.
هرچند بعضی جاها ایرادهایی داشت ولی یک سر و گردن بالاتر از دیگران بود.
لحنم رو خودمونی تر میکنم، میخواهم نظر خودم رو راجع به این برنامه بگم
خانم گوگوش برای من بسیار قابل احترامه
اکثر کارهای ایشون رو شنیم و اونها رو دوست دارم
خانوم گوگوش با ورودشون به موسیقی پاپ به آرامی سبک جدیدی رو عرضه کردند
که اکثر خوانندگان هم دوره ی ایشون از همین سبک پیروی میکردند
ایشون امروز حرکتی رو آغاز کرده که مشابه اون رو کشور آذربایجان قبلا دیده بودم.
این به خودی خود بسیار پسندیده و به جا ست
ولی ایرادهایی داره
ایرادهای زیادی هم داره
در این برنامه پررنگ ترین چیزی که میشه دید رنگ تملق و ریا ست
سه داور این برنامه بلا استثنا همه ی صداها رو دوست دارند و به نظرشون عالیه
و ابراز میکنند که این صدا و طرز اجرا اشک آدم رو در میاره
ولی من واقعا همچین چیزی نمی بینم.
نمیگم من در حد گوگوش هستم ولی خب به هر حال در کلاس های زیادی حضور داشتم
و صداهای زیادی رو شنیدم.فرق صدای خوب و بد رو تشخیص میدم
و میتونم بفهمم خواننده کجا خارج و یا فالش میخونه و یا ریتم رو از دست میده.
گوگوش بدون استثنا به همه ی اجراها مهر عالی و بسیار عالی و واقعا زیبا میزنه
دلیل؟
تشویق و دلگری هنرجو؟ نه این دلیل خوبی نیست.استاد و مربی باید آینه ی هنرجو باشند
اکثر شرکت کنندگانی که چیزی میخونند فقط یاد گرفته اند که ژست و ادای خواننده رو در بیارن
انگار با داشتن چهره ای در هم و با لبخندی در میان و صدایی لرزان میشه یه خواننده جلوه کرد.
نه این طور نیست
یکی میاد و ترانه ی عظیم و بی نقص "ساقی" بانو هایده رو خیلی خیلی معمولی و واقعا پیش پا افتاده
اجرا میکنه و بسیار هم مورد تشویق واقع میشه
پس تفاوت میام خوب و بد و کم و زیاد رو کجا باید پیدا کنیم؟
نکته جالب دیگر صداهای غایب یا همون کسایی هستند که ویدئوی اجرای خودشون رو میفرستن
هرکدوم یه گیتار به دست دارن و با صدایی تک نتی و کز کرده در گلو که بیشتر شبیه جیغ و داد میمونه
چیزی میخونند
بعد شاهدیم که داوران این برانامه بهش میگن عالی بود.شما صدای بسیار وسیعی داری
من شاخ درآوردم و . . .
حالا پیدا میشن کسانی که در این میان واقعا استعدادی دارن و میتونن خودی نشون بدن
ولی متاسفانه انگار در این برنامه قراره همه یکسان باشن
و اینجوری نمیشه خوب و بد رو از هم تشخیص داد
البته در هر برنامه بنا به رای بینندگان عده ای حذف شده و عده ای باقی میمونند
خب میشه گفت در این بین تنها بینندگان صادق هستند.
اگر نقد کار ساز و درست وجود نداشته باشه، هنرجو رشد نمیکنه
چون نمیتونه اشکال کارش رو پیدا کنه.
