شجریان و ایرج، مسی و رونالدو
همیشه تعجب میکنم وقتی هوادارای رئال مادرید و رونالدو، توانایی ها و مهارتهای لیونل مسی رو ناچیز می شمارن ویا حتی گاهی این نابغه فوتبال رو مسخره می کنند.
و بر عکس، وقتی دوست داران مسی، قابلیتها و خصوصیات منحصر بفرد کریس رونالدو رو نادیده میگیرند و منکر اون میشن.
آخه مگه میشه کسی دوست دار فوتبال باشه و از بازی روان و در واقع رقصیدن مسی با توپ، لذت نبره؟!
مگه میشه کسی عاشق دیدن گلهای زیبا باشه ولی گلهای رونالدو رو دست کم بگیره؟!
همه میدونن که من سالهای ساله که عاشق تیم بارسلونا هستم.
در واقع از سالهای 1995 یا 96 که رونالدوی برزیلی در بارسا بازی میکرد، پیگیر و علاقمند بارسا شدم و با طلوع مسی، شیفته و بهتر بگم دیوانه ی بارسا و لیونل مسی شدم.
وقتی مسی پا به توپ میشه سر از پا نمی شناسم، وقتی هم گل میزنه، با تمام وجودم فریاد میزنم گللللل!
ولی با اینحال هرگز منکر توانایی ها و نبوغ کریس رونالدو نبودم و نیستم ؛ و بخاطر توانایی هاش براش احترام قائلم و از دیدن گلها و سبک بازیش لذت میبرم. حتی گلهاش رو دانلود میکنم.
در آواز هم دقیقا یه همچین داستانی وجود داره. کسانی که طرفدار ایرج هستن، شجریان رو قبول ندارن
و برعکس هواداران شجریان، ایرج رو قبول ندارن. البته نمیگم همه اینجوری هستن ؛ ولی بهرحال اغلب این کشمکش و به اصطلاح کل کل بین هواداران این دو خواننده و بهتر بگم این دو اعجوبه ی تاریخ موسیقی ما وجود داره.
و باز هم من تعجب میکنم از کسانیکه عاشق آواز هستند و فقط چون طرفدار ایرج و یا شجریان هستن ؛ خودشون رو از شنیدن آواز خواننده ی تیم رقیب محروم میکنند.
واقعا حیفه آدم خودش رو از شنیدن اینهمه زیبایی محروم کنه. یاد بگیریم بدون تعصب، به توانایی ها احترام بگذاریم.
یاد بگیریم آواز رو بخاطر آواز گوش بدیم نه بخاطر اشخاص.
عمر ما خیلی کوتاهه و واقعا حیفه این همه زیبایی و هنر رو نشنیده از دنیا بریم.
دیگه نبینم توی وبلاگ آواز ایرانی، کل کل و این بحث های خسته کننده بین طرفدارای ایرج و شجریان تکرار بشه.
من در این وبلاگ هر اثری که به نظرم زیبا باشه ارائه میدم. بجای کل کل، سعی کنید از زیبایی های موسیقی لذت ببرید.
