آوازی زیبا از ایرج در دستگاه همایون
این بار آوازی زیبا در دستگاه همایون
گلهای تازه ۶۹
خواننده:ایرج
ویولن:پرویز یاحقی
سنتور:منصور صارمی
تنبک:امیر ناصر افتتاح
غزل:سعدی
بســــیار سفر باید تا پخته شود خــامی صوفی نوشد صافی تا در نکـشد جامی
درآمد
ای بلبل اگر نالی من بـــــا تو هم آوازم تو عشق گلی داری من عشق گل اندامی
چکاوک (فرود از مصرع دوم)
باشد که تو خود روزی از ما خبری پرسی ورنه که برد هیهات از ما به تو پیغامی
بیداد
گـــــر چه شب مشـتاقان تاریک بود اما نومـــــید نباید بود از روشـنی بامی
سعدی به لب دریــــــا دردانه کجا یابی درکام نهنـــــگان رو گر می طلبی کامی
بیداد ( فرود از مصرع دوم)
من در آواز همایون عاشق گوشه ی بیداد هستم
اونجایی که ایرج میگه باشد که تو خود روزی از ما خبری پرسی . . .
یا شجریان در جایی بیداد رو اینجوری اجرا میکنه
از عمر من آنچه هست برجا بستان و به عمر لیلی افزای . . .