استاد جلال ذوالفنون درگذشت
استاد جلال ذوالفنون درگذشت
متاسفم که این خبر ناخوشایند رو در این روزهای پایانی سال در وبلاگ مینویسم
ولی به هر حال اتفاق تلخی ست که افتاده.خبرها حاکی از آن است که ایشان امشب
در سن هفتاد چهار سالگی بدلیل مشکلات قلبی در بیمارستانی در کرج دار فانی را وداع گفته اند.
او که در سال ۱۳۱۶، آباده متولد شد، در ۲۸ اسفند ۱۳۹۰ درگذشت.
شاید دیگر در میان نباشد ولی یقین دارم نغمه هایش همیشه با ما ست.
روحش شاد
آخرین باری که ایشان را دیدم، در مراسم تجلیل از استاتید نمونه دانشگاه علوم پزشکی تهران بود.
بعنوان حسن ختام مراسم از استاد جلال ذوالفنون دعوت شد تا تکنوازی خود را اجرا کنند.
من و چند تن از دوستان علاقه مند به آواز و موسیقی، به سرعت خود را به ردیف های جلویی سالن رساندیم تا از نزدیک شاهد اجرای ایشان باشیم.
جناب ذوالفنون بسیار بی ریا و بی تکلف به روی صحنه رفت، و خیلی ساده سلام کرد.
سپس خطاب به حضار که اکثرا اساتید برجسته دانشگاه و دانشجویان بودند، گفتند: ((برای شنیدن
موسیقی باید روحی آرام داشت و برای داشت روح آرام باید جسمی سرحال و شاداب داشت.
موسیقی من شنیداری ست و برخلاف موسیقی های عجیب و غریب جدید که فقط با وجود ویدئو کلیپ و
تصاویر آنچنانی شنیده و دیده میشود، موسیقی من را باید در آرامش و با تمرکز حواس شنیده شود، شما
اکنون بعد از چند ساعت مراسم و نشستن روی صندلی ها خسته شده اید و بدنتان کوفته شده، پس همه
از جای خود بلند شوید))
همه با لبخند از جای خود بلند شدند
سپس ایشان اضافه کرد ((کمی حرکات کششی انجام دهید و ...))
سپس شروع کردند به نواختن
قطعه ای در افشاری، به ساده و روان نواخت و من با چشمانی بسته غرق در شنیدن بودم.
شنیدن غوغایی که این مرد با پنجه های جادویی اش برایمان به ارمغان آورده بود.
بعد از پایان مراسم به استقبال ایشان رفتم و بر دستان هنرمندشان بوسه زدم و از زحماتشان برای
موسیقی ایران زمین سپاس گذاری کردم.
یکی از زیباترین و معروف ترین ساخته های ایشان، آلبوم آتش در نیستان است
که مدتها قبل در وبلاگ معرفی کردم
http://kasra-avaz.blogfa.com/post-266.aspx
گفته های زیادی از ایشان در گوشه و کنار از دوستان هنرجو که به ایشان نزدیک تر بودند شنیده ام
که در این فرصت بهتر از ناگفته بماند.
ناگفته هایی که گفته شد، ولی هرگز شنیده نشد